İstanbul & Ankara

İstanbul ve Ankara

Birbirine iki uzak şehir aslında.

Sen ve ben gibi…

Ne benim yollarım senin denizine çıkar,

Ne de senin saçlarını, benim soğuk rüzgârlarım tarar.

Yalnızlık yağarken kurak bedenime yağmur diye.

Senin topraklarında binlerce nergis açar.

Sen mavi adanın sonsuz masalı,

Gökyüzü göğsünde uyuturken seni

 İstanbul’ un elleri sallar beşiğini

Martılar fısıldar kulağına binlerce ninniyi

Güneş ısıtır sütten beyaz ellerini.

Ben güneşten mahrum kalmış gölge misali,

Her solukta yitiririm kendimi,

Bahtı karalı şehirde yoklar ölüm, benliğimi.

Bir otobüs durağı, bir tren garı hatırlatır sessiz vedaları.

Soğuk bir aralık bakışı, bir sokak satıcısı,

Bir ikindi vakti, bir gün batımı, bir şehir kalabalığı

Bir yüreğe kesilen bilet, bir şarkı, bir şiir, anımsatır anılarla

Bitememiş her masalı.

Sen ve ben gibi…

İstanbul ve Ankara

Birbirine iki uzak şehir aslında.