10 Mart 2012 Cumartesi

İstanbul & Ankara




İstanbul ve Ankara
Birbirine iki uzak şehir aslında.
Sen ve ben gibi…
Ne benim yollarım senin denizine çıkar,
Ne de senin saçlarını, benim soğuk rüzgârlarım tarar.
Yalnızlık yağarken kurak bedenime yağmur diye.
Senin topraklarında binlerce nergis açar.
Sen mavi adanın sonsuz masalı,
Gökyüzü göğsünde uyuturken seni
 İstanbul’ un elleri sallar beşiğini
Martılar fısıldar kulağına binlerce ninniyi
Güneş ısıtır sütten beyaz ellerini.
Ben güneşten mahrum kalmış gölge misali,
Her solukta yitiririm kendimi,
Bahtı karalı şehirde yoklar ölüm, benliğimi.
Bir otobüs durağı, bir tren garı hatırlatır sessiz vedaları.
Soğuk bir aralık bakışı, bir sokak satıcısı,
Bir ikindi vakti, bir gün batımı, bir şehir kalabalığı
Bir yüreğe kesilen bilet, bir şarkı, bir şiir, anımsatır anılarla
Bitememiş her masalı.
Sen ve ben gibi…
İstanbul ve Ankara
Birbirine iki uzak şehir aslında.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder