Yok Bir Masal Düşleri

'’Kayıp bir çocukluk  düşü, anlatılmamış masal

Yanmayan ateş, esmeyen rüzgar’’...

Böyle başladı yolculuğu bilinmezlik şehrinde yüreğin.

Kimi zaman en karanlığında saklandı gecenin

Yahut tam ortasındaydı, kendini yakacak güneşin.

Sürüklenmeliydi en deli akıntısında nehrin.

Ve rüzgarın en poyraz yanı götürmeliydi onu gökyüzüne

Bir yağmur bulutunun en berrak damlası olmalıydı,

Gökkuşağının en renkli yanı, papatyanın solmayan sarısı...

Ya yakın olmalıydı bir an kadar ömrüne,

Ya da uzak bir bahar, Yüreğine.

‘’ Yüzümün gizli tebessümü

Kelimelerimin sessiz hüznü’’...

Öyle bir gelmelisin ki utanmalı gitmeler,

Başını yere eğmeli sevmeler

Ve  sana adanmalı gelmiş geçmiş tüm seneler.

Gökyüzünün en özgür yanı olmalı bakışların

En parlağı yıldızın ve ayın,

Çiçeklerin en güzeli kokmalı mevsiminde

Sevinç yağmalı dilinden dökülürcesine yüreğime

Islatmalı içimi sözcüklerinin her bir hecesi sessizce

Ve sana teslim edilmeli o büyülü kelime.

‘’ Ey benim zamana bırakmışlığımda bulduğum

Ve zamanla yitirmekten korktuğum;

Düş bitti, masal çoktan bilindi

Rüzgar ateşi körükledi.

Beklenilen sadece gelmeyecek bir bahar idi

...


Elmas Kılıç