Bir göz hatırına çok gözler sevilir demiş diyen, ne güzel demiş.Bir çift göz bazen esin kaynağı olur düşüncelerimize ve yarım yamalakta olsa dökülür dizelerimize... 

Gözlerin...

Kopar yüreğimin kıyameti gözlerinde

İsrafilî bir sesin sura üfleyişiyle

Ay paramparça. yıldızlar sönük,

Güneş bölük pörçük…

Devrilir koca dağlar yıkılır üzerime

*Sonra üşür ölüm bile.

Yakasız gömleği giydirip,

Ecel fermanım verir gözlerin

Darağacım gözlerin, kirpiklerin

İdam sehpasında yargılanan mahkûm benim

Cellâdım olur gözlerin

İnsaf edip sorar mısın bilmem

Son arzun nedir diye

Ölürken bile son arzum gözlerin

Ruhum gerilmiş gözlerinin çarmıhına

Hangi el çıkarır beni göklerin semasına

Umut yok kurtuluş yok mahpusundan

Silahsız bir asker gibi kirpiklerin vurur beni

Düşer yüzüme saçlarının gölgesi

Bir çocuk ağlar ardın sıra gök kubbenin altında

Avucuna emanet edilmiş bir yürek,

Emanete hıyanet eder gözlerin.

Sevmeye ten değil can gerek!

Aşkı tende arıyor gözlerin.

Ah kahrolası bu beni benden alıpta

Nereye saldı bilinmez,

Kaybolup kaldığım girdap gözlerin.

Şehrin kalabalığında dolaşan bir münzeviyim

Gel artık insaf et!

Firakınla yandım kavruldum bigâneyim

Bir perde olur yandığım derde

Düştüğüm bir düş gözlerin.

Cennetin yeşilinden umudun mavisini çalan

Bakışları hasrete gebe bırakan

Bir günah bir suç gibi yaralayan

Gönül hırsızı gözlerin

Gecenin koynunda kahveyi giyen

Gün ışığında elaya bürünen

Sustukça bir sır gibi büyüyen

Gittikçe ardından ‘’ gel’’ diyip götüren

Yalan bir hayal gözlerin.

Sönen bir alevsin en nihayet gözlerimde

İkliminde kurutup yaktın beni de

Aklımız bozum sen diye diye

Karalar giydirip aklar içinde

Ağlattı beni bihaber gözlerin.

Ayrılığı giyip kuşansa da kaderim

Unutmayı unuttuğum alınyazım gözlerin.

Elmas Kılıç